De symptomen van het achterste kruisband letsel

De eerste symptomen zijn vaak vaag en om deze reden wordt het letsel bij het eerste onderzoek nogal eens gemist. Een bloeding in de knieholte kan gepaard gaan met het letsel en kort na een letsel is de landing van de hiel op de grond soms ook pijnlijk.
Soms is de overstrekking van de knie een symptoom en soms het gevoel dat het bovenbeen naar voren beweegt ten opzichte van het onderbeen zoals bij trapaflopen. Indien het letsel van de achterste kruisband in combinatie met een letsel aan de buitenzijde van de knie (laterale band of de structuren aan de buitenachterzijde van de knie) voorkomt is er soms ook sprake van een rotatoire component in de instabiliteit. Dit wordt nog verder versterkt bij de knieën die een O-belastingsas hebben. Er kan dan een typisch looppatroon ontstaan waarbij de knie bij het lopen verder in O-stand beweegt ("varus thrust"). Na het letsel kan een bloeding zich ook aan de zijkant manifesteren. Op de foto is de bloeding goed te zien.
Een kijkoperatie van de knie toont dan een abnormale wijdte van de laterale gewrichtsspleet door onvoldoende stabiliteit aan de buitenzijde.

Op de foto is de ruimte tussen bovenbeen (boven) en scheenbeen (onder) te groot (groter dan 12 millimeter). Veel vaker is het letsel van de achterste kruisband symptoom arm. Vaak worden chronische achterste kruisbandletsels zonder instabiliteit ook bij toeval ontdekt bij voorbeeld als er klinisch sprake lijkt te zijn van een voorste kruisbandletsel. Bij een arthroscopie is het verloop van de achterste kruisband dan afwijkend.
Op de foto is goed te zien dat de achterste kruisband (PCL) achter in de ruimte hangt (vergelijk de foto op blz 1 van deze rubriek) terwijl hij op de plaats van de ster moet aanhechten aan de binnenzijde van de mediale femur condyl (MFC). De binnenmeniscus is vanuit deze hoek normaal niet zo goed zichtbaar.
Als het letsel langer bestaat (> 3 jaar) kunnen zich klachten ontwikkelen in het gewricht tussen knieschijf en bovenbeen (patellofemoraal gewricht) hoogstwaarschijnlijk door een veranderde positie van bovenbeen ten opzichte van het onderbeen en door het feit dat met de bovenbeenspieren aan de voorzijde (Quadriceps) de verschuiving naar achter wordt gecompenseerd. Er ontstaat als het ware een overbelastingsklacht die zich in eerste instantie uit als pijn en in latere fase gepaard gaat met een krakende sensaties (crepitaties) alsof men op een grindpad of op droge sneeuw loopt. Indien er sprake is van een O-been is het gevoel van instabiliteit vaak groter en is bovendien de kans op het ontwikkelen van een artrose aan de binnenzijde van de knie vergroot. Dit wordt nog eens versterkt door een toestand na gedeeltelijke of gehele verwijdering van de binnenmeniscus en/of al aanwezige beschadiging van het gewrichtskraakbeen aan de binnenzijde. De termijn waarop dergelijke complicaties zich ontwikkelen is variabel en veelal onvoorspelbaar bij de individuele patiënt.